Τις μέρες των μεγάλων εορτών, θυμάμαι τα παλιά ζαχαροπλαστεία της Τρίπολης, προπολεμικά και μεταπολεμικά, που, στις προθήκες τους σχημάτιζαν βουνά από κουραμπιέδες και μελομακάρονα… Ένα βουνό κουραμπιέδες κι ένα βουνό μελομακάρονα, με τη διαφορά, ότι στη βάση του βουνού των κουραμπιέδων, έμπαινε η φάτνη… ως σύνθεση με την άχνη-ζάχαρη ως χιόνι…! Στις Πασχαλινές γιορτές η διακόσμηση ήταν ανάλογη της εποχής.
Από πού ν’ αρχίσεις… από τον Αναργύρου με το μαύρο φράκο και το παπιγιόν -βλέπεις ήτανε «προμηθευτής βασιλέως»- απέναντι από τον σημερινό Τσουκαλά, που, αργότερα, πήρε ο Κολλάρας….; Να μιλήσεις για τους Αφούς Κατσίγιαννη, δίπλα στην Αγία Παρασκευή, που έβγαζαν τα γλυκά, σε πάγκους, στο πεζοδρόμιο; και που ήταν αυτοί, που, μεταπολεμικά, στη Μάρνης (Αθήνα) δημιούργησαν το ξενοδοχείο «Αρκαδία»; ή να ‘πεις για του Τσίτσα στο, κατόπιν, «Βιενέζικον» και, σήμερα, «Μπάρακ»… που, έφτιαχνε τα εξαιρετικά λουκούμια…; του Καλασούντα στην Επισκόπου Ανθίμου… δεν το θυμάστε με τις τέσσερις Καρυάτιδες…
Ολ’ αυτά προπολεμικά… για να ‘ρθουμε μετά και να θυμηθούμε τον Μαντηλάρη στην Ηρώων Πολυτεχνείου (Παλλαντίου) «ο καθένας στο είδος του κι ο Μαντηλάρης στα γλυκά» και τον Ριζιώτη στην Κεντρική πλ. (κατόπιν «Γαλλαξίας» γωνία) αλλά και τον «Κρίνο» εκεί, που, σήμερα είναι το υποδηματοποιείο «Μποβέτα»… Να θυμηθούμε τους Αφούς Κατσίγιαννη και τον δίπλα, τον Δημητρακά, κάτω από το «Ανακτορικόν» όπως και τον «Παράδεισο» απέναντι στην Αγία Παρασκευή… Το εκλεκτό, βέβαια, ήτανε «η Αστόρια» στη γωνία, που, πριν ήταν το βιβλιοπωλείο «Αθηνά» και, σήμερα, το τσαντάδικο Βενετσανόπουλου…
Ο Πλατανίτης και ο Παπαγεωργάκης στην Κεντρική πλατεία, ο αειθαλής Θοδόσης προς πλ. Ανεξαρτησίας, δεξιά· ο Ψιμούλης (εξάδελφος του Θοδόση) στην Ουάσιγκτον και, παραδίπλα, ο Πετρόγιαννης αλλά και ο προπολεμικός Κατσαούνης εκεί, που, είναι σήμερα, με τον Τσερετόπουλο και τον Μίμη Παπαντωνόπουλο να έχουν εργαστήρια… όπως και ο Μπακέας…· το άλλο εκλεκτό, του Αναστόπουλου, το “Πικαντίλλι”… Όλοι, παράλληλα, πουλούσαν και κάντιο….
Κι επειδή, κάποιοι από τους Τριπολίτες, για 10ετίες, παραθερίζουν «εις το Κλεινόν Άστυ», ας θυμηθούμε το σημερινό, που, ξανάνοιξε, του «Zonar’s» αλλά και του «Φλόκα», «το Πατάρι του Λουμίδη» και του «Απότσου», το «Brazillian» και του «Ζαχαράτου», το «Piccadilly» και η «Δεξαμενή», του «Γαμβέττα» και το «Βυζάντιον»…
Όχι, δεν φτάνουμε στην Ευρώπη… γιατί μας πέφτει πολύ να μιλήσουμε για «Cate Odpon» της Ζυρίχης και «Cafe Gerband» της Βουδαπέστης ή το «Cafe Flore» του Παρισιού και το «Cafe Hawelka» της Βιέννης…
Και, τώρα, καληνύχτα σας, χρόνια πολλά και καλό ξημέρωμά σας… Κοιμηθείτε, ησύχως, και από το δεξί πλευρό, για να μην πλακώνετε την καρδιά σας…!
Αγήνωρ
www.odosarkadias.gr